Kapituła RMF 2022 – Musicie od siebie wymagać

Tegoroczna Kapituła Rodziny Młodzieży Franciszkańskiej miała miejsce w dniach 21-23.10. pod hasłem: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali”. Uczestniczyli w niej przedstawiciele wspólnot lokalnych z Wrocławia-Sołtysowic, Złotoryi, Wrocławia-Karłowic, Opola, Gliwic oraz członkowie Rodziny Młodzieży Franciszkańskiej przebywający w diasporze.

Wszystko zaczęło się w piątek o godzinie 19:00, kiedy wszyscy bezpiecznie dojechali do Annogórskiego domu pielgrzyma, na pysznej kolacji, po której przyszedł czas na wstępną integrację i spotkanie organizacyjno-zapoznawcze. Po nim, w kaplicy Domu Pielgrzyma, wspólnie odmówiliśmy różaniec, w czasie którego mieliśmy okazję skorzystać z sakramentu Pokuty i Pojednania. Dzień zakończyliśmy Eucharystią połączoną z Nieszporami. Słowo Boże i homilię wygłosił dla nas o. Roch Dudek OFM. Ojciec Roch przypomniał nam, że otrzymaliśmy od Boga narzędzie do rozeznawania tego, co słuszne – jest to nasze serce, sumienie. Aby ludzkie sumienie dobrze działało, potrzebuje konkretnego uformowania, m.in. poprzez lekturę Pisma Świętego, które jest jedynym źródłem ukazującym nam to, kim jesteśmy i jaką mamy wartość.

Kolejny dzień rozpoczęliśmy od modlitwy Jutrzni i śniadania. Po nim przyszedł czas na pierwszą konferencję na tegorocznej Kapitule, którą wygłosił dla nas o. Michał Serwiński CMF. Temat konferencji brzmiał: ,,Głosić należy zawsze, a jeśli trzeba – nawet słowem – o wymaganiu od siebie w życiu codziennym, w środowisku, w którym żyję”. Ojciec Michał ukazał nam bardzo ważną prawdę – samo głoszenie słowem jest niewystarczające, niezbędne jest świadectwo (którego źródłem jest ludzkie serce), które owo słowo uautentycznia. Bardzo ważnym wątkiem konferencji był również ten, traktujący o ludzkich słabościach – to właśnie one, paradoksalnie, powodują, że dostrzegamy obecność Boga. Świadomość naszej niedoskonałości otwiera nas na bliskość Boga i działanie Jego łaski.

Po konferencji przyszedł czas na rozmowy z tymi z nas, którzy postanowili wstąpić na wyższe stopnie formacji RMF. Następnie zebraliśmy się wszyscy w kaplicy Domu Pielgrzyma na Eucharystii. Słowo Boże i homilię wygłosił na niej o. Kamil Tymecki OFM. Ojciec Kamil uświadomił nam, że aby nasza wspólnota rozwijała się, to musimy ,,na nowo użyźnić glebę RMFu i zafascynować się nią”. Jeśli chcemy coś realnie zmienić, to zmianę musimy zaczynać od nas samych, nie szukając czegoś nowego, ale zachwycając się tym, co mamy – ogromnym bogactwem formacji RMF. Niejako w odpowiedzi na te słowa, po homilii część z nas wstąpiła na wyższe stopnie formacji RMF, a pozostali dokonali odnowienia aktualnych stopni.

Po Mszy Świętej udaliśmy się na obiad, po którym mieliśmy nieco czasu wolnego. O godzinie 15.00 zgromadziliśmy się w kaplicy Domu Pielgrzyma i odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Odśpiewaliśmy również hymn do Ducha Świętego, prosząc o Jego światło na czas Obrad Kapitulnych, na które udaliśmy się po zakończonej modlitwie. Podczas Obrad Kapitulnych wysłuchaliśmy sprawozdań wspólnot lokalnych, sprawozdania Zarządu Prowincjonalnego oraz sprawozdania Przewodniczącej Rady Narodowej Młodzieży Franciszkańskiej. Ponadto Zarząd Prowincjalny zadecydował o rozwiązaniu wspólnot lokalnych we Wrocławiu-Karłowicach oraz Gliwicach, których dotychczasowi członkowie będą żyć w diasporze. Postanowiono również o przemianowaniu wspólnoty opolskiej na Annogórską, z racji na uczestnictwo członków tej wspólnoty w spotkaniach Franciszkańskiego Wieczoru Młodych, odbywających się na Górze Świętej Anny. Podjęto także decyzję o wprowadzeniu zmiany w statucie RMF, dotyczącej sposobu wyboru Zarządu Prowincjonalnego. Obrady Kapitulne były bardzo owocne, pozwoliły poznać nam stan naszej Wspólnoty oraz stojące przed nią trudności i wyzwania.

Po Obradach Kapitulnych udaliśmy się na kolację, po której w kaplicy Domu Pielgrzyma odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu, w czasie której odmówiliśmy Nieszpory. Po adoracji przyszedł czas na wieczór braterski. Była to świetna okazja do jeszcze głębszej integracji i lepszego poznania braci i sióstr ze Wspólnoty. Wspólna gra w ,,Psychiatrę” oraz ,,Mafię” (którą genialnie poprowadził dla nas br. Savio) dostarczyła nam wielu emocji i radości. Mogliśmy poczuć, że naprawdę jesteśmy wszyscy jedną Rodziną.

Ostatni dzień tegorocznej Kapituły zaczęliśmy wspólną Jutrznią i śniadaniem. Następnie mieliśmy okazję do indywidualnego rozważania Ewangelii przypadającej na ten dzień. Był to także czas modlitwy o dobre wybory do Samorządu Prowincjonalnego, na które po wyznaczonym czasie się udaliśmy. Na nich wspólnie zadecydowaliśmy, że Przewodniczącą ponownie zostanie Dominika Gomola, Zastępcą przewodniczącej został Mikołaj Tkotz, a Sekretarzem Ksenia Malińska.

Po wyborach konferencję o temacie „Cały stał się nie tyle modlącym się, co samą modlitwą – o wymaganiu od siebie w modlitwie i życiu sakramentalnym” wygłosił O. Francesco Baldelli OFM. Podczas niej, Ojciec Francesco zdradził nam sekret, że „kluczem do sukcesu jest szukanie tych malutkich chwil, poruszających serce, i nauczenie się ich kontemplowania, oddawania Bogu, jako nasza modlitwa”. Modlitwie bowiem poza koncentracją powinien towarzyszyć również zachwyt. Na koniec Ojciec życzył nam, abyśmy zaczynając od tych najmniejszych chwil poruszających nasze serca, potrafili je rozmnożyć tak, by każdy nasz krok był uwielbieniem Pana Boga, byśmy ,,pachnieli Bogiem”.

Po konferencji wspólnie uczestniczyliśmy w ostatniej Eucharystii, na której Słowo Boże i homilię wygłosił dla nas o. Bazyli Baucza OFM. Ojciec Bazyli uświadomił nam, że „modlitwa ma wypływać z potrzeby serca”. Taka modlitwa pozwala nam spotkać się z Jezusem jak z przyjacielem, chroniąc nas równocześnie przed faryzeizmem, który jest ,,śmiertelną chorobą religii.” Po homilii odbyło się odnowienie stopni formacji RMF tych z nas, którzy na Kapitułę dotarli nieco później.

Po zakończonej Eucharystii udaliśmy się na wspólny posiłek, po którym następowały pierwsze pożegnania. Ostatnim punktem programu była Rada Prowincjalna, po której każda wspólnota wróciła do domu pełna radości, ambicji, pomysłów i łaski Bożej. Był to czas niesamowicie owocny i uduchowiony, pełny śmiechu i zawężenia więzi braterskich .

Adam i Wiktoria z Wrocławia-Sołtysowic